Anemia, czyli nieprzypadkowe zmęczenie

Przewlekłe zmęczenie, słabość, która nie ustępuje nawet po wypoczynku. To zwykle objawy, które kojarzymy głównie z przepracowaniem. Jednak mogą one oznaczać zupełnie inne problemy, takie jak anemia. Chorobę wywołuje niedobór żelaza, który ma kluczowe znaczenie dla naszego organizmu. Jego niski poziom może wpływać na nasz system immunologiczny, zwiększając podatność na choroby i infekcje. Niedokrwistość, wynikająca z niedoboru żelaza zwiększa również ryzyko przedwczesnego porodu i niskiej masy urodzeniowej noworodka. Choroba jest również groźna dla serca i mózgu, wyjątkowo wrażliwych na niedotlenienie.

Jak rozpoznać niedokrwistość

Anemia (łac. anaemia) to zespół objawów chorobowych, polegający na stwierdzeniu niedoboru erytrocytów lub zmiana ich jakości. To poważna choroba, ponieważ hemoglobina przenosi tlen niezbędny do życia wszystkim narządom i komórkom. Już proste badanie morfologiczne jest w stanie potwierdzić lub wykluczyć jej istnienie. Przyjrzyjmy się, jak powinny wyglądać prawidłowe wyniki badania krwi.

Norma hematokrytu (HCT):

  • kobiety: 37-47 %
  • mężczyźni: 42-52 %

Normy hemoglobiny (HGB, Hb):

  • kobiety: 11,5-16,0 g/dl (7,2-10,0 mmol/l)
  • mężczyźni: 12,5-18,0 g/dl (7,8-11,3 mmol/l)

Normy krwinek czerwonych (erytrocytów, RBC):

  • kobiety: 4,2-5,4 x 1012/l
  • mężczyźni: 4,7-6,1 x 1012/l

Norma średniej zawartości hemoglobiny (MCH):

  • 27-31 pg

Norma średniego stężenia hemoglobiny (MCHC):

  • 33-37 g/dl

Przyczyny choroby

Anemia może mieć wiele przyczyn. Pierwsza to znaczna utrata krwi. Bywa ona efektem wypadku, kontuzji, obfitych miesiączek, endometriozy, mięśniaków, ale także krwawienia w żołądku czy polipa w jelitach. W wymienionych przypadkach należy wyeliminować przyczynę schorzenia, w przeciwnym razie niedokrwistość będzie powracać. Druga przyczyną jest problem z wytwarzaniem erytrocytów przez niedobór potrzebnych dla danego procesu elementów: żelaza, witaminy B 12 i erytropoetyny. Zdrowy organizm jest w stanie przyswajać te elementy z pożywienia. W tym przypadku również należy szukać powodów, dla których tak się nie dzieje.

Objawy anemii

Niedokrwistość daje dość wyraźne objawy, jednak często są one lekceważone przez pacjenta. Przypominają stan przemęczenia, towarzyszący niewyspaniu, przepracowaniu i życiu w silnym stresie. Do chronicznego zmęczenia dochodzą zawroty głowy, blada i skłonna do przesuszenia skóra oraz blade błony śluzowe. Zmiany widać zwłaszcza na wargach, które robią się bledsze oraz na spojówkach oczu. Ich dolna część powinna mieć czerwony kolor, u osoby, cierpiącej na anemię jest jasna, blada. Innymi skutkami choroby są przesuszone, łamliwe i wypadające włosy, słaba kondycja, kołatanie serca, problemy z pamięcią i koncentracją czy też skłonność do depresji. W przebiegu anemii megaloblastycznej (wynikającej z niedoboru witaminy B12 lub kwasu foliowego) mogą pojawić się również zaburzenia neurologiczne, zaburzenia równowagi, zmiany osobowości, ospałość a nawet reakcje paranoidalne.

Leczenie bez nawrotów

Powodzenie leczenia zależy w głównej mierze od poznania przyczyny choroby. Pacjenci najczęściej dostają receptę na preparaty z żelazem, które mają wiele skutków ubocznych. Ich efektem bywają zaparcia, biegunka, ból żołądka, nudności oraz problemy z zębami. Nie każdy akceptuje takie skutki terapii. Nie warto również kupować przypadkowo wybranych medykamentów aptecznych, na przykład preparatów, które zawierają jednocześnie kilka czynników krwiotwórczych. Anemię leczy się przyczynowo, nie skupiając się wyłącznie na niedoborze żelaza. Gabinet medycyny naturalnej Doktor Jakimiec diagnozuje, między innymi przy pomocy vege testu, jaka jest przyczyna jego niedoboru. Tym sposobem można się dowiedzieć, co “zjada” żelazo w organizmie (ewentualna obecność pasożytów) oraz z jakiego powodu nie jest ono przyswajane z pożywienia.  Tylko takie kompleksowe podejście do niedokrwistości sprawi, że choroba nie będzie wracała do pacjenta.

Domowa profilaktyka

Leczenie anemii musi odbywać się pod okiem specjalisty. Jednak warto zadbać również o zdrowa dietę, która powinna dostarczyć organizmowi wszystkich niezbędnych składników. Najbogatszym źródłem żelaza są mięso i podroby (wątróbka, kaszanka), nieco mniejszym ryby i jajka. Żelazo można szukać również w produktach pełnoziarnistych, orzechach, nasionach strączkowych (w tych ostatnich jest ono gorzej przyswajalne). Poleca się również jedzenie zielonych, świeżych warzyw, połączonych z sokami. Na absorpcję żelaza mają wpływ witaminy z grupy B oraz witamina C, dlatego warto jest używać świeżą natkę, jeść kiszonki, szpinak, sałaty, jarmuż. Jednak dieta bogata w żelazo powinna być pozbawiona czynników upośledzających jego wchłanianie czyli wapnia z mleka, fitynianów, garbników z herbaty czy produktów pełnoziarnistych. Dlatego też herbatą, czy napojami mlecznymi nie powinno się popijać dań mięsnych. Również coca cola upośledza wchłanianie żelaza.

Dawno temu w medycynie ludowej, na anemię stosowano surową wątróbką i sok z kwaszonych buraków, który bardzo dobrze porządkuje florę bakteryjną jelit. Ma on też ogromne znaczenie w przyswajaniu żelaza. Wystarczy zakisić jak ogórki 1 kg buraków z czosnkiem i kawałkiem skórki chleba razowego. Po kilku dniach zlać sok z garnka kamiennego do butelek i trzymać go w lodówce. Codziennie na czczo wypić szklaneczkę.