Bolą Cię stawy? Szybko się denerwujesz? Masz problemy ze snem? Szukasz choroby, która odpowiadałaby za ten stan a tymczasem przyczyna może być zupełnie inna. Za wszystkimi wymienionymi dolegliwościami mogą stać pasożyty. Wiele osób nie ma świadomości, że ciało ludzkie stanowi doskonałą pożywkę dla różnych organizmów, takich jak pasożyty, od odmian mikroskopijnej wielkości (wirusy, bakterie, grzyby, pierwotniaki) do kilkumetrowych, jak robaki, na przykład tasiemiec. Około 80 – 90 proc. Polaków może być zarażonych pasożytami. Te często niepozorne organizmy mogą jednak stwarzać poważne zagrożenie dla zdrowia. W 2000 r. w czasopiśmie Discover został opublikowany bardzo interesujący artykuł, w którym stwierdzono, że: “Każda żywa istota ma co najmniej jednego pasożyta, który żyje w niej lub na niej, ale w rzeczywistości człowiek ma ich o wiele więcej…”. Pasożyty atakują każdego, bez względu na płeć, granice ekonomiczne czy geograficzne. Tylko zwiększona świadomość na zagrożenia, jakie niosą ze sobą pasożyty może pomóc w zwalczeniu codziennych dolegliwości.
Niezbędna terminologia
Pasożytnictwo, parazytyzm to forma antagonistycznego współżycia dwóch organizmów, z których jeden czerpie korzyści ze współżycia, a drugi ponosi szkody. Pasożyt wykorzystuje inny organizm jako środowisko swojego bytowania i zdobywania pożywienia kosztem innych organizmów roślinnych i zwierzęcych, tzw. gospodarzy. Pasożyty to ważny element każdego ekosystemu. Pierwsze potwierdzone użycie słowa parasite (pasożyt w języku angielskim) miało miejsce w roku 1539. Słowo wywodzone jest od parasitus – terminu zlatynizowanego z greckiego παράσιτος (parasitos) „spożywający przy stole innego”. Termin parazytyzm, w języku angielskim obecny od 1611 roku (parasitism), pochodzi od greckich słów παρά (para) + σιτισμός (sitismos) „żywienie”, „tuczenie”.
Powszechność pasożytnictwa
Pasożyty towarzyszyły ludziom od zawsze. Według Światowej Organizacja Zdrowia (WHO), tylko jedna osoba na dziesięć nie jest nosicielem „robaków”. Problem nie dotyczy krajów rozwijających się, również w państwach bogatych co trzeci mieszkaniec jest zarażony pasożytami. Wśród nich są zarówno dzieci, jak i dorośli. Choroby pasożytnicze znajdują się na czwartym miejscu pod względem liczebności, zaraz po chorobach sercowo-naczyniowych, nowotworach i udarze. Najczęściej spotykane pasożyty to:
– robaki obłe, jak glizda ludzka, glista psia, owsiki.
– pierwotniaki, jak lamblia, toxoplasma, mycoplasma, ureaplazma, borrelia
– przywry, jak motylica wątrobowa, przywra plucna, przywra kocia
– tasiemce – tasiemiec nieuzbrojony, tasiemiec uzbrojony, bruzdogłowiec szeroki, bąblowiec.
Pasożyt w organizmie ludzkim
Pasożyty to organizmy wyjątkowo odporne, które mogą rozprzestrzeniać się poprzez najróżniejsze źródła. Zarazić się nimi można wszędzie: w domu, pracy, na urlopie. Nawet jeśli nie brakuje nam higieny osobistej, musimy pamiętać, że pasożyt może do nas trafić poprzez ręce sprzedawców, kucharzy, czy przedmioty, dotykane przez wiele osób – klamki, poręcze, wyposażenia środków miejskiej komunikacji. Pasożyty często trafiają do człowieka wraz z jedzeniem. Bytują na surowych i niedogotowanych pokarmach, mięsie, rybach, niedomytych, zainfekowanych warzywach i owocach. Mięso wieprzowe, na przykład popularny tatar z mięsa może zawierać cysty tasiemca, niedokładnie umyte owoce i warzywa – jaja glisty, bąblowcem możesz zakazić się jedząc niemyte jagody. Z kolei przywrą można się zarazić, jedząc sushi z ryb azjatyckich. Jedząc surowe krajowe ryby słodkowodne, możemy zarazić się przywrą kocią i tasiemcem – bruzdogłowcem szerokim. Zarażenie następuje również przez wodę, zarówno tę do picia, skażoną jajami pasożytów, jak i podczas kąpieli w naturalnych zbiornikach wodnych, które szczególnie upodobały sobie płazińce. Również domowy kurz stwarza zagrożenie – przenoszą się z nim jaja owsików. Jeśli osiądą na pościeli, kanapie czy ręcznikach, przez pół roku zachowają swoją żywotność, stwarzając zagrożenie dla domowników. Bardzo narażeni są także właściciele zwierząt domowych – psie wszy przenoszą jaja glist, koty mogą zarażać toxoplasmosa. Prawie wszyscy posiadacze zwierząt posiadają pasożyty w swoim organizmie.
Miejsca bytowania
Pasożyty w zależności od gatunku wybierają różne miejsca naszego organizmu. Mogą żyć w żołądku, jelicie cienkim, jelicie ślepym, wątrobie, nerkach, mięśniach, płucach a nawet w mózgu. Robak żyjący w ciele człowieka podjada wszystkie życiodajne zasoby. Musi wyżywić siebie oraz swoje potomstwo – zapłodniona samica pasożyta codziennie składa od 2 tysięcy do 2 mln. jajeczek. To organizmy niewybredne, żywią się ty, co napotkają. Lubią mikroelementy, hormony, białka, witaminy czy cukier a bytując w naczyniach krwionośnych pożerają nawet czerwone ciałka krwi, powodując anemię. Najgorszym efektem ich istnienia jest to, że wydzielają trujące toksyny, niezwykle osłabiając organizm i blokują układ odpornościowy i upośledzając narządy.
Osłabiona odporność i nie tylko
Dopóki organizm jest silny i uzupełnia swoje siły życiowe, intruz żyje w człowieku cicho, nie stwarzając większych problemów zdrowotnych. Człowiek jest w miarę zdrowy, nie czuje wielkiego obciążenia. Kiedy jednak organizm człowieka słabnie i następuje utrata zdolności do uzupełniania poniesionych strat, wtedy po kolei pojawiają się objawy obecności pasożytów.
1) Zatwardzenie – ze względu na swój kształt i wielkość niektóre robaki mogą zablokować jelita, powodując utrudnione lub zbyt rzadkie oddawanie stolca.
2) Rozwolnienie – niektóre gatunki pasożytów wydzielają do organizmu ludzkiego substancje (prostaglandyny), prowadzące do częstych i rozrzedzonych wypróżnień.
3) Gazy i wzdęcia brzucha – pasożyty, bytujące w górnym odcinku jelita cienkiego, wywołują stan zapalny, którego efektem są wzdęcia i gazy. Dolegliwość może się nasilać przy spożywaniu niektórych warzyw, jak np. fasola.
4) Zespół jelita drażliwego – pasożyty drażnią wewnętrzną ścianę jelita, powodując jej stany zapalne. Zakłóca to naturalne wchłanianie substancji odżywczych, szczególnie tłuszczów, które pojawiają się w stolcu.
5) Bóle stawów i mięśni – pasożyty często zmieniają miejsce bytowania, osadzając się również w stawach i mięśniach, wywołując ból, mylony ze zwyrodnieniem stawów (artretyzmem).
6) Anemia – niektóre rodzaje pasożytów, przyssane do śluzówki jelita, wykorzystują substancje odżywcze gospodarza. Ze względu na szybkie namnażanie się, mogą spowodować utratę krwi, wystarczającą do wywołania niedoboru żelaza lub złośliwej anemii.
7) Alergia – pasożyty mogą podrażniać, lub przebijać błonę śluzową jelit, dzięki czemu wniknie do nich większa ilość nieprzetrawionych cząstek pokarmu. Powoduje to zwiększenie produkcji eozynofilów, jednego z rodzajów leukocytów, które mogą spowodować stan zapalny, prowadzący do reakcji alergicznej.
8) Choroby skórne – pasożyty mogą wywołać wystąpienie pokrzywki, egzemy oraz zmian skórnych o charakterze alergicznym.
9) Ziarniaki, czyli małe, guzowate grudki otaczające martwe larwy lub jaja pasożyta. Najczęściej tworzą się w ścianie jelita grubego i odbytnicy, ale występują też w płucach, wątrobie, otrzewnej czy też w macicy.
10) Nerwowość: toksyczne produkty przemiany materii pasożytów mogą też podrażniać centralny układ nerwowy.
11) Zaburzenia snu: wielokrotne przebudzania w nocy, zazwyczaj między 2:00 a 3:00 rano, mogą być wynikiem prób organizmu pozbycia się przez wątrobę toksyn produkowanych przez pasożyty. Inną przyczyną budzenia się może być świąd odbytu, który upodobały sobie niektóre gatunki robaków.
12) Zgrzytanie zębami u śpiących dzieci, jak również u zakażonych dorosłych.
13) Chroniczne zmęczenie, objawy grypopodobne, depresja, trudności z koncentracją i zaburzenia pamięci.
14) Dysfunkcja układu odpornościowego.
Oprócz wymienionych objawów zaniepokoić mogą również takie zjawiska, jak: nadmierne tycie, wilczy głód, spadek wagi, nieprzyjemny smak i zapach w ustach, ból w okolicach pępka, przyspieszone tętno, zamglone widzenie, pojawiające się szczególnie przy skłonie do przodu i przy wstawaniu, swędzenie nosa lub ucha, ślinienie się podczas snu, astma, cukrzyca, epilepsja, trądzik, migreny i wiele innych.
Nierówna walka
Organizm ludzki składa się z około 70 miliardów komórek, które współdziałają odpowiednio do odbieranych bodźców chemicznych. Jeśli jakiś organizm –na przykład pasożyt – może wpływać na te bodźce, to tym samym może on wpływać na nas. Na tym polega największe zagrożenie ze strony pasożytów. “W rzeczywistości pasożyty zabiły o wiele więcej ludzi niż wszystkie wojny w naszej historii,” – stwierdził National Geographic w jednym ze swych nagrodzonych filmów dokumentalnych pt. “Porywacze ciał” (The Body Snatchers).
Jak pozbyć się pasożytów?
Najbardziej popularnym sposobem na wykrycie robaków jest badanie próbki stolca. Nie jest ono jednak do końca miarodajne, ponieważ robaki w stolcu wykrywa się na podstawie obecności jaj, które są widoczne pod mikroskopem. Dorosłe oosbniki są mocno przyczepione do błony śluzowej w różnych częściach przewodu pokarmowego, ich wykrycie jest możliwe tylko wtedy, jeśli właśnie składają jaja. Stąd zalecenia, aby pobrać trzy próbki stolca, z różnych dni. Bardziej skuteczny jest Vega Test, badający obciążenie organizmów pod kątem pasożytów. Wykonują go dyplomowani specjaliści, których pomoc nie kończy się na rozpoznaniu, ale również konkretnych sposobach leczenia pasożytów. Warto również zmniejszyć ryzyko zakażenia. Należy unikać kontaktu ze znanymi źródłami infekcji, do których należą fekalie gryzoni, odchody kotów i niewłaściwy kontakt z psami. Zalecana jest ostrożność przy piciu wody nieznanego pochodzenia. Dobrze jest chronić ciało odzieżą, zapobiegająca ukąszeniom. Owoce i warzywa należy bezwzględnie myć przed spożyciem. Warto również nauczyć swoje dziecko podstawowych zasad higieny takich jak mycie rąk (w tym używanie szczoteczki do paznokci) po skorzystaniu z toalety oraz po zabawie na zewnątrz, zwłaszcza ze zwierzętami.
Gabinet Medycyny naturalnej Doktor Jakimiec
Dr. Tetiana Jakimiec , informoterapeutka, naturopata, lekarz neurolog, homeopata,
specjalistka medycyny chińskiej (m.in. akupunktura)